Jak zapuszczam swoje włosy.

Pamiętam, że kiedy ścięłam włosy, pewna część z Was pisała, że później zapuszczanie będzie katorgą, a inna część, że same byście chciały spróbować, ale boicie się późniejszych problemów właśnie wiązanych z zapuszczaniem. Dziś więc chciałam napisać jak to wygląda u mnie i czy to rzeczywiście taki problem.

Zacznijmy od tego, że baaardzo polubiłam moje krótkie włosy, były niesamowicie wygodne i bez problematyczne, jednak po jakimś czasie naszła mnie chęć na prościutkie, długie włosy. Tak po prostu. A że nie boję się eksperymentów i ciągłych zmian, stwierdziłam, że zapuszczam je z powrotem, przecież jeśli mi się znudzą mogę je ściąć znów. :) 

Zapuszczać zaczęłam jakoś pod koniec października. Włosy rosły mi straszliwie wolno, ze względu na to, że moja skóra głowy była bardzo chora i nie używałam też jakichś konkretnych wspomagaczy.

Stan skalpu poprawił się koło stycznia (oczywiście nie sam, ale nie o tym dziś) i również od początku stycznia zaczęłam łykać drożdże, a (dokładnie) od 23 stycznia dodatkowo, codziennie pijam siemię lniane z przepisu od Anwen. 

To jak bardzo ważny dla włosów jest zdrowy skalp i jak cudownie przyśpiesza rośnięcie kłaczków siemię lniane, możecie zobaczyć na tym zdjęciu:

A to zdjęcie z dziś:

Sama rysując krechy na focie sprawdzałam parę razy, czy abym na pewno się nie pomyliła. Jednak nie. :) Włosy rosną szybciej niż kiedykolwiek, kiedyś próbowałam ze Skrzypem, MerzSpecial’em, wcierką z kozieradki, drożdżami, Sillicą etc., i nic nie pomogło mi tak, jak siemię lniane.  

Niestety mój skalp jeszcze nie jest w 100% zdrowy, bo włosy dalej mi wypadają, a żadne baby hair się niestety nie pojawiły, jednak jestem dobrej myśli.

Mój wygolony bok też przeszedł już swoje, ponieważ jeszcze w październiku, zgalałam go regularnie, jednak od grudnia zdecydowałam się na zapuszczanie również jego. Rósł powoli, tak jak reszta włosów, ale żyłam myślą „Zawsze do przodu” i starałam się tym nie przejmować.

Tydzień temu, kiedy miał już ok 4 cm, wpadłam na idiotyczny pomysł pt.:  „Zgolę sobie go znów, bo mi go brakuje.” Zgoliłam i… pożałowałam, ponieważ reszta włosów trochę odrosła, więc kontrast między łysiną, a normalnymi włosami był już większy, a do tego zdążyłam trochę schudnąć i po ponownym wygoleniu wyglądałam jak wychudły szczur. No przynajmniej tak się czułam.

To zapuszczam znowu... Bok ma już 2 cm i nie zamierzam się nim więcej bawić. Mam nadzieję, że kiedyś wyrówna się z resztą włosów.

Jeśli chodzi o podcinanie, to prócz grzywki nie tykam reszty włosów, nie chce ścinać tego co udało mi się zapuścić. Mój cel to włosy do połowy pleców, ale kiedy będą już kawałek za ramiona, będę niesamowicie usatysfakcjonowana.

Na raz starczy tyle informacji, ale jeśli chcecie mogę napisać notkę o ich pielęgnacji.

A Wy zapuszczacie włosy?

Buziaki. :*

P.S.: Dziękuje wszystkim, którzy przeczytali moje wypociny od początku do końca. :)